Jedną z wyróżniających postępowanie cywilne cech jest obowiązywanie zasady dyspozycyjności, która sprowadza się do prostej tezy, iż przedmiotem postępowania i środkami procesowymi rozporządzają strony. Najczęściej spotykanym przejawem dyspozycyjności jest prawo strony do żądania ochrony prawnej, czego przykładem jest pozew o zapłatę, w którym powód formułuje żądanie zasądzenia precyzowanej kwoty od pozwanego, ponieważ ten – z różnych przyczyn – nie zaspokaja go jako wierzyciela.
Podczas postępowania w sprawach z zakresu prawa spadkowego często pojawia się problem, który uniemożliwia podjęcie dalszych czynności przez spadkobierców lub inne osoby zainteresowane – nie jest znana wartość i skład spadku. Do ich określenia, niezbędny jest spis poszczególnych składników majątkowych oraz oszacowanie ich wartości. Spis inwentarza sporządzany jest przede wszystkim w celu określenia zakresu odpowiedzialności spadkobiercy z tytułu długów spadkowych czy roszczeń o zachowek, gdyż pozwala na określenie wartości stanu czynnego spadku, która wyznacza granicę odpowiedzialności za długi spadkowe.
Zgodnie z art. 187 § 1 k.p.c. wnosząc pozew, powód zobowiązany jest w sprawach o prawa majątkowe oznaczyć wartość przedmiotu sporu, chyba, że przedmiotem sprawy jest oznaczona kwota pieniężna.
Na tle spraw frankowych wyliczenie żądania zapłaty jest najczęściej jednym z najtrudniejszych etapów konstruowania pozwu. Z oczywistych przyczyn wyliczona kwota pieniężna może dotyczyć świadczeń już spełnionych, tj. odnosić się do wpłaconych przez kredytobiorcę rat. Niezależnie od podstawy prawnej, z której kredytobiorca żąda zwrotu wpłaconych świadczeń, problematyka wartości przedmiotu sporu nie ogranicza się do ustalenia kwoty, o zwrot której możemy wystąpić do Sądu jak zdawałoby się sugerować liczne, publikowane w tym przedmiocie artykuły internetowe.
W dniu 11 września 2020 r. w sprawie o sygnaturze III CZP 90/19 Sąd Najwyższy w Izbie Cywilnej podjął uchwałę, zgodnie z którą leasingobiorcy pojazdu, w związku z poniesieniem wydatków na naprawę uszkodzonego w zdarzeniu drogowym pojazdu, przysługuje względem ubezpieczyciela OC sprawcy szkody roszczenie o zapłatę podatku VAT w zakresie, w jakim leasingobiorca nie jest uprawniony do jego odliczenia i to bez względu na status leasingodawcy (właściciela) jako przedsiębiorcy i jego prawa do odliczenia podatku VAT w pełnym zakresie.
Podczas pandemii, z uwagi na liczne ograniczenia związane zarówno z przemieszczeniem się, coraz większą popularnością cieszy się korzystanie z usług różnych przewoźników. Nie zawsze jednak przewóz przebiega bez zakłóceń. Warto zatem zapoznać się z przesłankami odpowiedzialności przewoźnika z tytułu niewykonania lub nienależytego wykonania umowy przewozu przesyłek i z krokami jakie możemy podjąć, gdy dojdzie do nieprawidłowości.
Sprzedaż towarów z wykorzystaniem Internetu jest jednym z najbardziej popularnych sposobów dokonywania transakcji, rozpowszechniającym się zwłaszcza w dobie pandemii koronawirusa. Tego typu transakcje obarczone są jednak pewnym ryzykiem, związanym z brakiem możliwości zapoznania się z towarem i weryfikacji jego stanu przed dokonaniem zakupu. Ponadto, istnieje ryzyko niewywiązania się przez sprzedawcę z umowy i niedostarczenie towaru, pomimo dokonania wcześniejszej zapłaty. Co zrobić gdy sprzedawca nie wydał towaru ? W jaki sposób konsument może dochodzić zwrotu płatności za towar ?
W polskim prawie spadkowym, jedną z podstawowych zasad jest zasada swobody testowania. Oznacza to, że co do zasady, każdy samodzielnie może podjąć decyzję jak rozporządzi swoim majątkiem na wypadek śmierci. Nie zawsze jednak, z różnych powodów, spadkodawca uwzględnia w testamencie osoby, według prawa najbliższe. Ustawodawca przewidział z tego powodu instytucję zachowku, która zapewnia pewnego rodzaju ochronę przed całkowitym pominięciem.
Jak powinny wyglądać rozliczenia stron nieważnej umowy o charakterze wzajemnym na podstawie przepisów Kodeksu Cywilnego o bezpodstawnym wzbogaceniu ?
W doktrynie panuje spór co do sposobu, w jakim powinno nastąpić rozliczenie wzajemnych świadczeń dochodzonych na podstawie art. 496 w zw. z art. 497 k.c. Z bezpodstawnym wzbogaceniem stron umowy mamy do czynienia w sytuacji, gdy strony w wykonaniu nieważnej umowy dokonują przesunięć majątkowych. Następnie stwierdzenie przez Sąd nieważności umowy w konsekwencji skutkuje odpadnięciem przyczyny, dla której strony dokonywały względem siebie przesunięć majątkowych.
Ustawa z dnia 4 lipca 2019 r. o zmianie ustawy – Kodeks postępowania cywilnego oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. z 2019 r., poz. 1469) wprowadziła ponownie do Kodeksu postępowania cywilnego postępowanie odrębne w sprawach gospodarczych. Zasady tego postępowania zostały ujęte w dziale IIA, znajdującym się w księdze I, tytule VII ustawy z dnia 17 listopada 1964 r. - Kodeks postępowania cywilnego (Dz.U. 1964, nr 43, poz. 296, z późn. zm., dalej jako KPC). Od dnia 3 maja 2012 r., na skutek uchylenia ówczesnych przepisów o postępowaniu odrębnym w sprawach gospodarczych (Dz.U. z 2011 r. Nr 233, poz. 1381), sprawy między przedsiębiorcami w zakresie prowadzonej przez nich działalności gospodarczej poddano ogólnym regułom procesowym.
W ostatnim czasie Ministerstwo Sprawiedliwości poinformowało, o pracach nad projektem nowelizacji kodeksu cywilnego, na podstawie której zakład ubezpieczeń będzie miał obowiązek udostępnić poszkodowanemu pojazd zastępczy. Obecnie ubezpieczyciel zwraca koszty najmu pojazdu zastępczego, o ile poszkodowany wystąpi z takim żądaniem. Jak wynika z doświadczenia prawników Kancelarii Radców Prawnych i Adwokatów Jankowski & Radomska sp. p. wielu poszkodowanych w dalszym ciągu nie wie, że ma takie prawo.
Zgodnie z przepisami Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego rodzice obowiązani są do świadczeń alimentacyjnych względem dziecka, które nie jest jeszcze w stanie utrzymać się samodzielnie, chyba że dochody z majątku dziecka wystarczają na pokrycie kosztów jego utrzymania i wychowania. Samo ukończenie przez dziecko 18 lat, a tym samym osiągnięcie pełnoletności nie uprawnia rodziców do zaprzestania łożenia na utrzymanie dziecka.
W dniu 1 czerwca 2020 r. miała wejść w życie bardzo istotna, szczególnie z punktu widzenia przedsiębiorców, nowelizacja Kodeksu Cywilnego, zgodnie z którą ochroną przewidzianą dla konsumentów miały zostać objęte osoby fizyczne, zawierające z innymi przedsiębiorcami umowy związane bezpośrednio z prowadzoną przez nie działalnością gospodarczą lub zawodową, lecz nieposiadające dla nich charakteru zawodowego.