Dziedziczenie, dzieli się na dziedziczenie testamentowe lub ustawowe. Jest to przy tym dalece istotna część prawa spadkowego, bowiem niemalże każdy stanął lub stanie kiedyś przed decyzją co do przyjęcia bądź odrzucenia spadku.
Dziedziczenie ustawowe ma miejsce, gdy spadkodawca nie sporządził testamentu, gdy sporządzony testament jest nieważny lub gdy występuje niemożność lub niechęć spadkobrania po stronie spadkobierców.
Co do zasady, dziedziczenie ustawowe dotyczy tej części spadku, która nie została uwzględniona w sporządzonym i ważnym testamencie. Główne reguły dziedziczenia opierają się na stosunkach pokrewieństwa, małżeństwa i przysposobienia. Spadkobiercami ustawowymi mogą być zstępni, małżonek, rodzice, rodzeństwo, zstępni rodzeństwa, dziadkowie, gmina bądź w szczególnym wypadku Skarb Państwa.
Dziedziczenie testamentowe dotyczy sytuacji, w której spadkodawca pozostawił po sobie testament. W testamencie spadkodawca rozporządza swoim majątkiem, dlatego bardzo ważne jest, aby sporządzony testament był ważny i odnosił skutek na wypadek śmierci.
W testamencie spadkodawca powołuje spadkobierców, może powołać wykonawcę testamentu, ustanawia zapisy na rzecz oznaczonych osób (które mogą nie znajdować się w katalogu osób dziedziczących z ustawy). Co istotne, w testamencie spadkodawca może wydziedziczyć osoby, które powołane są do spadku na podstawie ustawy. W związku z powyższym funkcją testamentu jest bądź to uprzywilejowanie niektórych spadkobierców ustawowych bądź dopuszczenie do dziedziczenia osób spoza kręgu spadkobierców ustawowych.